Thith testimin në testimin e softuerit: çfarë është, llojet, proceset, qasjet, mjetet dhe më shumë!

Në botën e zhvillimit të softuerit, sigurimi i cilësisë luan një rol kyç për të siguruar që aplikacionet të funksionojnë pa probleme në kushte të ndryshme. Mes bollëkut të metodologjive të testimit, testimi i thithjes shfaqet si një praktikë thelbësore që vërteton stabilitetin, qëndrueshmërinë dhe performancën e sistemeve softuerike për periudha të gjata. Duke i nënshtruar një aplikacion ngarkesave të qëndrueshme dhe të rënda, testimi i thithjes zbulon dobësitë e fshehura dhe fuqizon zhvilluesit të rregullojnë mirë krijimet e tyre për performancë optimale.

Në këtë artikull, ne do të shqyrtojmë kuptimin e testeve të njomjes, si të kryejmë teste të njomjes dhe cilat mjete testuese të njomjes mund të thjeshtojnë testimin e njomjes dhe të përmirësojnë efektivitetin e testeve tuaja të njomjes.

Çfarë është testimi i thithjes?

Testimi Soak, i njohur gjithashtu si testimi i qëndrueshmërisë ose testimi i jetëgjatësisë, është një lloj testimi i softuerit jofunksional që vlerëson sjelljen dhe performancën e një aplikacioni nën përdorim të vazhdueshëm ose të zgjatur. Ai synon të simulojë skenarë të botës reale ku softueri i nënshtrohet përdorimit të vazhdueshëm, ngarkesave të rënda ose periudhave të zgjatura të funksionimit. Objektivi kryesor i testimit të thithjes është të identifikojë çështjet e mundshme që lidhen me burimet e sistemit, rrjedhjet e kujtesës, degradimin e performancës dhe stabilitetin e përgjithshëm për një periudhë të zgjatur.

Gjatë një testi thithjeje, aplikacioni i nënshtrohet një ngarkese pune të qëndrueshme ose një ngarkese të madhe përdoruesi për një kohëzgjatje të zgjatur, zakonisht duke filluar nga disa orë në disa ditë. Ky ekspozim i zgjatur ndihmon në zbulimin e problemeve që mund të mos shfaqen gjatë cikleve më të shkurtra të testimit, të tilla si rrjedhjet e kujtesës, shterimi i burimeve, degradimi i performancës së sistemit ose problemet që lindin nga grumbullimi afatgjatë i të dhënave.

Ideja kryesore pas testimit të thithjes është të përcaktojë se sa mirë sistemi mund të përballojë stresin e qëndrueshëm, duke siguruar që ai të mbetet i qëndrueshëm dhe të funksionojë me besueshmëri edhe në përdorim të vazhdueshëm. Ai synon të identifikojë çdo degradim në performancë, rrjedhje të kujtesës ose çështje të tjera të lidhura me sistemin që mund të lindin me kalimin e kohës. Duke e nënshtruar softuerin ndaj një ngarkese të vazhdueshme, testimi i thithjes ofron njohuri për sjelljen e tij afatgjatë dhe ndihmon në identifikimin e çdo pengese ose dobësie të mundshme që mund të shfaqet gjatë periudhave të gjata të funksionimit.

Kur duhet të kryejmë testimin e thithjes?

Testimi i zhytjes është veçanërisht i rëndësishëm për aplikacionet që pritet të funksionojnë vazhdimisht, si serverët e uebit, sistemet e bazës së të dhënave ose softueri i vendosur në mjedise kritike ku koha e ndërprerjes nuk është e pranueshme. Disa shembuj të tjerë të rasteve kur testimi i thithjes është i rëndësishëm janë:

1. Publikimet e reja të softuerit:

Kur zhvillohet një version i ri ose lëshim i një aplikacioni softuerësh, testimi i thithjes mund të përdoret për të vlerësuar stabilitetin dhe performancën e tij nën përdorim të vazhdueshëm. Ndihmon në identifikimin e çdo problemi që mund të lindë pas periudhave të gjata të funksionimit, duke siguruar që versioni i ri mund t’i rezistojë përdorimit të botës reale.

2. Përmirësimet e sistemit:

Kur bëhen përmirësime ose ndryshime të rëndësishme në infrastrukturën themelore të sistemit, të tilla si përmirësimet e sistemit operativ, migrimi i bazës së të dhënave ose zëvendësimet e harduerit, kryerja e testimit të zhytjes u mundëson organizatave të vërtetojnë se sistemi i përmirësuar mund të përballojë përdorimin e vazhdueshëm pa ndonjë efekt negativ në stabilitetin e aplikacionit ose performanca .

3. Periudhat e pikut të përdorimit:

Nëse aplikacioni i softuerit pritet të përjetojë përdorim të madh gjatë periudhave specifike, të tilla si kulmet sezonale, fushatat promovuese ose rritjet e parashikuara në aktivitetin e përdoruesit, testimi i zhytjes bëhet i domosdoshëm.

Koha optimale për kryerjen e testimit të njomjes është gjatë fundjavave kur aplikacioni mund të mbetet funksional vazhdimisht për periudha të gjata, duke përfshirë ditën dhe natën. Megjithatë, koha specifike mund të ndryshojë në bazë të kufizimeve dhe kërkesave të mjedisit të testimit.

Kur nuk keni nevojë për teste të thithjes

Ndërsa testimi i thithjes është një praktikë e vlefshme në shumë skenarë të zhvillimit të softuerit, ka disa situata ku mund të mos jetë e nevojshme ose e dobishme të kryhen teste të thithjes. Kjo perfshin:

1. Aplikacionet jetëshkurtër:

Nëse po zhvilloni një aplikacion që synohet për përdorim afatshkurtër ose një herë, ku përdoruesit nuk pritet të ndërveprojnë me të për periudha të gjata, testimi i thithjes mund të mos kërkohet. Testimi i thithjes është më i rëndësishëm për aplikacionet që synohen të funksionojnë vazhdimisht ose për një kohëzgjatje të zgjatur.

2. Aplikacionet e burimeve të kufizuara:

Disa aplikacione kanë kufizime të kufizuara burimesh, të tilla si sisteme të integruara ose aplikacione të lehta celulare me kufizime strikte të memories. Në raste të tilla, testimi i thithjes mund të mos ofrojë njohuri domethënëse pasi kufizimet tashmë janë të njohura dhe të optimizuara gjerësisht. Në vend të kësaj, metodat e tjera të testimit që fokusohen në kufizimet e burimeve mund të jenë më të përshtatshme.

3. Kufizimet kohore dhe buxhetore:

Në situatat kur kufizimet kohore dhe buxhetore janë të rënda dhe rreziqet që lidhen me përdorimin e zgjatur janë relativisht të ulëta, organizatat mund të vendosin t’i japin përparësi aktiviteteve të tjera të testimit në vend të testimit të thithjes. Ndërsa testimi i thithjes ofron njohuri të vlefshme, ekzekutimi i tij kërkon kohë, burime dhe infrastrukturë shtesë.

4. Aplikacione të qëndrueshme:

Nëse një aplikacion ka qenë në prodhim për një periudhë të konsiderueshme dhe i është nënshtruar testimit të plotë dhe optimizimit të performancës në të kaluarën, kryerja e testeve të rregullta të thithjes mund të mos jetë aq kritike. Megjithatë, rivlerësimi periodik mund të jetë ende i dobishëm nëse futen ndryshime ose përmirësime të rëndësishme.

Është e rëndësishme që zhvilluesit të vlerësojnë me kujdes nëse testimi i thithjes është i nevojshëm përpara se të marrin vendimin për ta anashkaluar atë. Edhe nëse testimi i thithjes nuk është vendimtar, duhet të kryhen forma të tjera të testimit të softuerit.

Kush është i përfshirë në testimin e thithjes?

Testimi i zhytjes kryhet zakonisht nga ekipe të testimit të softuerit ose profesionistë të sigurimit të cilësisë (QA) me ekspertizë në testimin e performancës dhe automatizimin e testeve . Testuesit me një specializim në testimin e performancës ose testimin e qëndrueshmërisë janë shpesh përgjegjës për planifikimin, projektimin dhe ekzekutimin e testeve të thithjes. Ata kanë një kuptim të thellë të metodologjive të testimit, matjeve të performancës dhe mjeteve të nevojshme për kryerjen e testimit të plotë të thithjes.

Inxhinierët e QA gjithashtu luajnë një rol vendimtar në sigurimin e cilësisë dhe performancës së përgjithshme të aplikacioneve softuerike. Ata bashkëpunojnë me zhvilluesit dhe testuesit për të përcaktuar kërkesat e testimit të thithjes, për të zhvilluar plane testimi dhe për të analizuar rezultatet e testimit. Inxhinierët e QA mund të ndihmojnë gjithashtu në zgjedhjen e mjeteve dhe teknologjive të përshtatshme për të kryer teste të thithjes në mënyrë efektive.

Çfarë testojmë në testimin e thithjes?

Në testimin e thithjes, testohen aspekte të ndryshme të një aplikacioni për të vlerësuar sjelljen dhe performancën e tij nën përdorim të vazhdueshëm. Elementët kryesorë që zakonisht testohen në testimin e thithjes përfshijnë stabilitetin, kujtesën, burimet, rikuperimin e sistemit dhe më shumë.

1. Stabiliteti

Testimi Soak synon të përcaktojë qëndrueshmërinë e aplikacionit me kalimin e kohës. Ai vlerëson nëse aplikacioni mbetet funksional pa përplasje, ngrirje ose dështime të papritura gjatë përdorimit të zgjatur.

2. Rrjedhje memorie

Një fokus i rëndësishëm i testimit të thithjes është identifikimi dhe adresimi i rrjedhjeve të kujtesës. Ai përfshin monitorimin e përdorimit të memories së aplikacionit për një kohëzgjatje të zgjatur për t’u siguruar që nuk ka rrjedhje të rëndësishme të memories ose probleme të konsumit të kujtesës që mund të çojnë në degradim të performancës ose paqëndrueshmëri të sistemit.

3. Shfrytëzimi i burimeve

Testimi Soak vlerëson se sa mirë aplikacioni i menaxhon burimet e tij, të tilla si përdorimi i CPU-së, hapësira në disk, përdorimi i rrjetit ose lidhjet e bazës së të dhënave, gjatë përdorimit të vazhdueshëm. Ndihmon në zbulimin e çdo pengese ose joefikasiteti të lidhur me burimet që mund të ndikojnë në performancën.

4. Degradimi i performancës

Testimi Soak synon të identifikojë çdo degradim të performancës që ndodh me kalimin e kohës. Ai mat dhe analizon kohën e përgjigjes, xhiros dhe metrikat e tjera të performancës së aplikacionit për të përcaktuar nëse ka ndonjë ulje të konsiderueshme të performancës ose reagimit gjatë përdorimit të zgjatur.

5. Rimëkëmbja e sistemit

Testimi Soak gjithashtu shqyrton se sa mirë rikuperohet aplikacioni nga skenarë të jashtëzakonshëm ose ndërprerje të sistemit. Ai vërteton nëse aplikacioni mund të rifillojë funksionimin normal dhe të ruajë stabilitetin pas ngjarjeve si ndërprerjet e rrjetit, rinisja e bazës së të dhënave ose rinisja e serverit.

6. Grumbullimi i të dhënave

Nëse aplikacioni përfshin akumulimin afatgjatë të të dhënave , testimi i thithjes siguron që sistemi ta trajtojë këtë akumulim në mënyrë efektive pa përjetuar probleme të lidhura me të dhënat, të tilla si degradimi i performancës së bazës së të dhënave, korrupsioni i të dhënave ose humbja e të dhënave.

Karakteristikat e testeve të thithjes

Është e mundur të përdoren karakteristika për të përcaktuar një test thithjeje, që do të thotë se këto karakteristika na ndihmojnë të kuptojmë se çfarë e ndan testimin e njomjes nga llojet e tjera të testimit të softuerit . Më poshtë është një listë e disa prej karakteristikave më dalluese të testimit të performancës së thithjes.

1. Kohëzgjatja e zgjatur

Testet e thithjes përfshijnë nënshtrimin e aplikacionit ndaj përdorimit të qëndrueshëm për një periudhë të zgjatur, zakonisht duke filluar nga disa orë në disa ditë. Kjo kohëzgjatje e zgjatur ndihmon në zbulimin e problemeve që mund të shfaqen vetëm gjatë operacioneve afatgjata. Kohëzgjatja e shumicës së testeve të njomjes shpesh përcaktohet nga koha në dispozicion.

2. Ngarkesa e vazhdueshme e punës

Testet e thithjes simulojnë skenarë të botës reale duke e nënshtruar aplikacionin ndaj një ngarkese të qëndrueshme ose të rëndë gjatë gjithë periudhës së testimit. Kjo ngarkesë pune është krijuar për të përsëritur modelet e pritshme të përdorimit dhe për të stresuar sistemin me kalimin e kohës. Prandaj, aplikacionet duhet të funksionojnë pa ndërprerje për një periudhë të gjatë kohore.

3. Mbulimi i skenarit

Testet e thithjes duhet të mbulojnë të gjithë skenarët që palët e interesuara bien dakord se duhet të mbulohen. Testet Soak synojnë të përsërisin skenarët e përdorimit të botës reale, duke përfshirë ndërveprimet e përdoruesve, hyrjet e sistemit dhe përpunimin e të dhënave. Skenarët e testimit janë krijuar për të imituar sjelljen e pritshme të përdoruesve fundorë gjatë periudhave të gjata të përdorimit të aplikacionit.

Strategjitë e testimit të thithjes

Përpara kryerjes së testeve të njomjes, është e rëndësishme të përcaktoni strategjinë tuaj të testimit të njomjes duke marrë parasysh një sërë aspektesh të dizajnit të testit të thithjes.

Përcaktoni mjedisin tuaj të testimit duke marrë parasysh se cilin harduer, softuer, bazë të dhënash dhe sistem operativ do të përdorni për të kryer testin tuaj të thithjes. Shkruani skenarë testimi që mbulojnë të gjitha fushat që dëshironi të testoni dhe vlerësoni se sa kohë do t’ju duhet të kryeni testet tuaja të thithjes për të testuar në mënyrë adekuate performancën.

Ekzistojnë gjithashtu shumë strategji të ndryshme të testimit të thithjes që mund të përdorni kur kryeni testimin e thithjes, disa prej të cilave janë të detajuara më poshtë.

1. Strategjia e ngarkesës konstante

Në këtë strategji, një ngarkesë konstante pune ose ngarkesë përdoruesi aplikohet në aplikacion gjatë gjithë testit të thithjes. Qëllimi është të vlerësohet se si funksionon dhe sillet sistemi nën përdorim të vazhdueshëm pa ndryshime të konsiderueshme në ngarkesën e punës.

2. Strategjia e ngarkesës së shkallëzuar

Kjo strategji përfshin rritjen graduale të ngarkesës së punës ose ngarkesës së përdoruesit në aplikacion me kalimin e kohës gjatë testit të thithjes. Ndihmon në identifikimin e pragjeve të performancës së sistemit dhe përcakton se si ai trajton rritjen e niveleve të stresit dhe përdorimit.

3. Strategjia e ngarkesës së ndryshueshme

Me strategjinë e ngarkesës së ndryshueshme, ngarkesa e punës ose ngarkesa e përdoruesit luhatet gjatë testit të thithjes. Kjo qasje simulon skenarë të botës reale ku aplikacioni përjeton nivele të ndryshme të përdorimit ose kërkesës. Ndihmon në vlerësimin e aftësisë së sistemit për të përshtatur dhe trajtuar ngarkesat dinamike të punës.

4. Analiza e degradimit të performancës

Kjo strategji fokusohet në monitorimin dhe analizimin e degradimit të performancës me kalimin e kohës gjatë testit të thithjes. Ai përfshin ndjekjen e matjeve kryesore të performancës, të tilla si koha e përgjigjes ose xhiroja, për të identifikuar çdo përkeqësim gradual të performancës që mund të ndodhë me përdorim të vazhdueshëm.

Pastrimi i konfuzionit: testimi i thithjes

vs testimi i ngarkesës vs testimi i stresit

Në testimin e softuerit, shpesh mund të ketë konfuzion rreth termave testimi i thithjes, testimi i ngarkesës dhe testimi i stresit. Ndërsa këto teknika testimi janë të lidhura, ato shërbejnë për qëllime të ndryshme dhe fokusohen në aspekte të veçanta të performancës së një aplikacioni.

1. Çfarë është testimi i ngarkesës?

Testimi i ngarkesës përfshin testimin e performancës së aplikacionit në kushtet e pritshme ose të parashikuara normale dhe maksimale të përdorimit. Ai synon të përcaktojë se si sillet dhe funksionon sistemi kur i nënshtrohet ngarkesave specifike të punës ose ngarkesave të përdoruesve. Testimi i ngarkesës ndihmon në identifikimin e pengesave të performancës, kohën e përgjigjes dhe metrikat e xhiros në nivele të ndryshme të ngarkesës. Objektivi është të vlerësohet nëse aplikacioni mund të përballojë kërkesën e pritshme të përdoruesit dhe të sigurojë performancë optimale nën ngarkesa të ndryshme pune.

Cilat janë ndryshimet midis testimit të thithjes dhe testimit të ngarkesës?

Dallimet kryesore midis testimit të thithjes dhe testimit të ngarkesës janë:

Qëllimi:

Qëllimi kryesor i testimit të thithjes është të vlerësojë stabilitetin e sistemit, menaxhimin e kujtesës, përdorimin e burimeve dhe degradimin e performancës gjatë një periudhe të gjatë përdorimi të qëndrueshëm. Ai synon të identifikojë çështjet që mund të ndodhin me kalimin e kohës, të tilla si rrjedhjet e kujtesës ose degradimi i performancës. Në të kundërt, testimi i ngarkesës synon të vlerësojë performancën e aplikacionit nën ngarkesa specifike të punës ose ngarkesa të përdoruesve. Ndihmon në identifikimin e pengesave të performancës, kohën e përgjigjes dhe metrikat e xhiros në nivele të ndryshme të ngarkesës.

Kohëzgjatja:

Testimi i njomjes përfshin nënshtrimin e aplikimit ndaj një periudhe të zgjatur përdorimi të qëndrueshëm, që zakonisht varion nga disa orë në disa ditë. Kohëzgjatja e testimit të njomjes është dukshëm më e gjatë në krahasim me testimin e ngarkesës, i cili fokusohet në vlerësimin e matjeve të performancës dhe sjelljes nën ngarkesa specifike për një kohëzgjatje më të shkurtër. Testimi i ngarkesës zakonisht kryhet për një periudhë specifike ose derisa të përmbushen kriteret e paracaktuara të performancës.

Ndryshimi i ngarkesës së punës:

Në testimin e thithjes, ngarkesa e punës ose ngarkesa e përdoruesit mbetet e qëndrueshme ose relativisht e qëndrueshme gjatë gjithë kohëzgjatjes së testit. Në të kundërt, testimi i ngarkesës përfshin aplikimin e ngarkesave të ndryshme të punës ose ngarkesave të përdoruesve për të simuluar skenarë të botës reale, duke përfshirë periudhat normale dhe të pikut të përdorimit. Qëllimi është të kuptojmë se si funksionon aplikacioni nën nivele të ndryshme ngarkese.

2. Çfarë është testimi i stresit?

Testimi i stresit fokusohet në shtyrjen e aplikacionit përtej kufijve të tij normalë operacionalë për të vlerësuar sjelljen e tij në kushte ekstreme. Ai përfshin nënshtrimin e sistemit ndaj ngarkesave të larta të përdoruesve, vëllimeve të tepërta të të dhënave ose kufizimeve të burimeve për të vlerësuar qëndrueshmërinë, qëndrueshmërinë dhe aftësitë e tij të rikuperimit. Testimi i stresit ndihmon në identifikimin e pikave të thyerjes së aplikacionit, matjen e qëndrueshmërisë së tij nën stres të fortë dhe vërtetimin e aftësisë së tij për t’u rikuperuar me hijeshi.

Cilat janë ndryshimet midis zhytjes dhe testimit të stresit?

Dallimet më të mëdha midis testimit të thithjes dhe testimit të stresit përfshijnë:

Qëllimi:

Testimi Soak synon kryesisht të vlerësojë sjelljen dhe performancën e sistemit nën përdorim të vazhdueshëm për një periudhë të zgjatur. Nga ana tjetër, testimi i stresit është krijuar për të vlerësuar sjelljen dhe performancën e aplikacionit në kushte ekstreme që e shtyjnë atë përtej kufijve të tij normalë të funksionimit. Ai synon të identifikojë pikat e thyerjes, të masë elasticitetin dhe të vlerësojë aftësitë e rikuperimit nën stres të fortë.

Kushtet e provës:

Testimi i thithjes simulon skenarë të përdorimit të botës reale ku aplikacioni i nënshtrohet përdorimit të vazhdueshëm. Nga ana tjetër, testimi i stresit krijon kushte ekstreme duke e nënshtruar aplikacionin ndaj ngarkesave të larta të përdoruesit, vëllimeve të tepërta të të dhënave ose kufizimeve të burimeve që shkojnë përtej modeleve të pritshme ose normale të përdorimit.

Variacioni i ngarkesës:

Në testimin e thithjes, ngarkesa e punës ose ngarkesa e përdoruesit mbetet relativisht e qëndrueshme ose e qëndrueshme gjatë gjithë kohëzgjatjes së testit. Në të kundërt, testimi i stresit zakonisht përfshin rritjen e ngarkesës së punës ose vendosjen e kushteve ekstreme për të shtyrë sistemin në kufijtë e tij.

Intensiteti:

Testimi i njomjes karakterizohet nga një periudhë testimi e zgjatur dhe e vazhdueshme pa ndryshime të rëndësishme në intensitetin e ngarkesës së punës. Testimi i stresit aplikon kushte intensive dhe ekstreme që janë përtej parametrave normalë të funksionimit të aplikacionit.

Fokusimi:

Testimi i thithjes zakonisht fokusohet në stabilitetin dhe performancën me kalimin e kohës. Ndërsa testimi i stresit vlerëson gjithashtu performancën në kushte ekstreme, ai thekson në mënyrë specifike testimin e aftësive të rikuperimit të aplikacionit. Ai vlerëson se sa mirë sistemi rimëkëmbet nga stresi ekstrem dhe kthehet në një gjendje të qëndrueshme dhe funksionale.

Testet manuale dhe të automatizuara të thithjes

Kur bëhet fjalë për kryerjen e testeve të thithjes, ekipet kanë mundësinë të zgjedhin midis testimit manual dhe qasjeve të testimit të automatizuar. Testimi manual i thithjes përfshin testuesit njerëzorë që ekzekutojnë manualisht skenarët e provës dhe monitorojnë sjelljen e aplikacionit për një periudhë të gjatë. Testimi i automatizuar i thithjes përfshin përdorimin e mjeteve ose kornizave të specializuara për të automatizuar ekzekutimin e skenarëve të provës dhe për të monitoruar sjelljen e aplikacionit për një periudhë të gjatë. Shumë automatizim të testimit të softuerit kryhen me automatizimin e procesit robotik .

Përparësitë e testimit manual të njomjes përfshijnë:

1. Fleksibiliteti:

Testimi manual i lejon testuesit të përshtaten shpejt me ndryshimet dhe të rregullojnë skenarët ose kushtet e provës në fluturim.

2. Kuptimi kontekstual:

Testuesit mund të sjellin njohuritë dhe ekspertizën e tyre të fushës për të interpretuar rezultatet dhe për të marrë vendime të informuara bazuar në sjelljen e vëzhguar.

3. Efektshmëria e kostos:

Testimi manual mund të jetë më kosto-efektiv për projektet në shkallë më të vogël që nuk kërkojnë infrastrukturë të gjerë automatizimi.

4. Vëzhgimi në kohë reale:

Testuesit njerëzorë mund të vëzhgojnë dhe analizojnë sjelljen dhe performancën e aplikacionit në kohë reale, duke e bërë më të lehtë identifikimin e problemeve ose anomalive të mundshme.

Disavantazhet e testimit manual të njomjes përfshijnë:

1. Konsumon kohë:

Testimi manual mund të marrë kohë, veçanërisht për kohëzgjatje më të gjata të testit të njomjes, pasi mbështetet në ndërhyrjen dhe vëzhgimin njerëzor.
Të prirur ndaj gabimeve njerëzore: Testimi manual është i ndjeshëm ndaj gabimeve njerëzore, siç janë vëzhgimet e humbura ose mospërputhjet në ekzekutimin e skenarëve të testimit, të cilat mund të ndikojnë në saktësinë e rezultateve.

2. Shkallueshmëri e kufizuar:

Testimi manual mund të mos jetë i përshtatshëm për aplikacione ose skenarë në shkallë të gjerë që kërkojnë trajtimin e një vëllimi të madh të rasteve të testimit në të njëjtën kohë.

3. Burime intensive:

Testet manuale të thithjes kërkojnë burime njerëzore të dedikuara gjatë gjithë kohëzgjatjes së testit, gjë që mund të mos jetë e realizueshme në të gjitha situatat.

Avantazhet e testimit të automatizuar të njomjes:

1. Efikasiteti dhe kursimi i kohës:

Testimi i automatizuar redukton ndjeshëm kohën dhe përpjekjen e nevojshme për të ekzekutuar testet e njomjes, pasi skenarët e testimit mund të programohen dhe ekzekutohen automatikisht.

2. Konsistenca:

Automatizimi siguron ekzekutim të qëndrueshëm të rasteve të testimit, duke reduktuar rrezikun e gabimit njerëzor dhe duke siguruar rezultate më të besueshme.
Shkallueshmëria: Testet e automatizuara të thithjes mund të trajtojnë lehtësisht aplikime në shkallë të gjerë dhe vëllime të larta të rasteve të provës njëkohësisht, duke lejuar testime më gjithëpërfshirëse.

3. Monitorimi i performancës:

Mjetet e automatizuara mund të monitorojnë dhe analizojnë me efikasitet matjet e performancës, duke e bërë më të lehtë identifikimin e degradimit ose anomalive të performancës.

Disavantazhet e testimit të automatizuar të njomjes:

1. Konfigurimi dhe mirëmbajtja fillestare:

Testet e automatizuara të thithjes kërkojnë një investim paraprak në vendosjen e infrastrukturës së automatizimit dhe mirëmbajtjen e skripteve ose kornizave të testimit.

2. Kuptimi kontekstual i kufizuar:

Testeve të automatizuara u mungojnë njohuritë e fushës dhe kuptimi kontekstual që sjellin testuesit njerëzorë, duke e bërë potencialisht sfidues interpretimin e disa nuancave të sjelljes.

3. Investimi paraprak:

Zbatimi i testimit të automatizuar të thithjes mund të përfshijë kosto të konsiderueshme paraprake për blerjen e mjeteve ose kornizave të përshtatshme të testimit dhe trajnimin e ekipit të testimit.

Llojet e testimit të njomjes

Ka shumë lloje të ndryshme të testeve të thithjes, që do të thotë se testuesit duhet të zgjedhin llojin e testit të thithjes që do të përdorin përpara se të fillojnë testimin. Disa nga llojet më të zakonshme të testimit të njomjes janë renditur më poshtë.

1. Testi i njomjes së vazhdueshme

Në këtë lloj testi thithjeje, aplikacioni i nënshtrohet një ngarkese pune ose përdorimi të vazhdueshëm për një periudhë të zgjatur, që zakonisht varion nga disa orë në disa ditë. Qëllimi është të vlerësohet stabiliteti i sistemit, menaxhimi i kujtesës, përdorimi i burimeve dhe degradimi i performancës me kalimin e kohës.

2. Testi inkremental i thithjes

Në një test inkremental të thithjes, ngarkesa e punës ose ngarkesa e përdoruesit në aplikacion rritet gradualisht me kalimin e kohës. Testi fillon me një ngarkesë pune relativisht të ulët dhe më pas e rrit atë në mënyrë graduale për të vlerësuar sjelljen dhe performancën e sistemit nën nivelet në rritje të stresit dhe përdorimit.

3. Testi i njomjes me shpërthim

Testimi i njomjes me shpërthim përfshin nënshtrimin e aplikacionit ndaj periudhave të shkurtra të ngarkesës me intensitet të lartë të ndjekur nga periudha pushimi. Ky lloj testi i thithjes simulon skenarë ku aplikacioni përjeton rritje të papritura në aktivitetin e përdoruesit, duke i lejuar testuesit të vlerësojnë se si sistemi trajton dhe rimëkëmbet nga shpërthime të tilla përdorimi.

4. Testi i thithjes gjatë natës

Siç sugjeron emri, një test i thithjes gjatë natës kryhet gjatë një nate të plotë, që zakonisht varion nga disa orë në një natë të tërë. Ky lloj testi i thithjes ndihmon në identifikimin e çdo problemi që mund të ndodhë kur aplikacioni lihet të funksionojë për një periudhë të gjatë pa ndërhyrje ose monitorim njerëzor.

Çfarë ju nevojitet për të filluar testimin e thithjes

Përpara se të filloni testimin e performancës së thithjes, do t’ju duhet të krijoni një mjedis të përshtatshëm testimi dhe të përgatitni një plan të detajuar testimi për të mbështetur testimin tuaj. Le të hedhim një vështrim se çfarë do t’ju duhet gati përpara se të mund të kryeni testet e thithjes.

1. Mjedisi testues

Vendosni një mjedis të përshtatshëm testimi që i ngjan shumë mjedisit të prodhimit ose përfaqëson skenarin e synuar të përdorimit. Kjo përfshin harduerin, softuerin, sistemet operative dhe konfigurimet e rrjetit që lidhen me aplikacionin.

2. Plani i testimit

Zhvilloni një plan testimi gjithëpërfshirës që përshkruan objektivat, qëllimin, skenarët e provës dhe kriteret e suksesit për testimin e thithjes. Përcaktoni metrikat specifike që do të monitoroni dhe matni gjatë testit, të tilla si përdorimi i kujtesës, përdorimi i CPU-së, koha e përgjigjes dhe nivelet e gabimit.

3. Të dhënat e testimit

Përgatitni ose gjeneroni të dhënat e nevojshme të testit për të simuluar modele dhe skenarë realistë të përdorimit. Kjo mund të përfshijë krijimin e llogarive mostër të përdoruesve, mbushjen e bazave të të dhënave me të dhëna përkatëse ose gjenerimin e aktiviteteve të simuluara të përdoruesve.

4. Thith mjetet e testimit

Identifikoni dhe merrni mjetet ose kornizat e duhura të testimit të njomjes për kryerjen e testimit të njomjes. Këto mjete testimi të thithjes mund të përfshijnë mjete monitorimi të performancës, korniza automatizimi ose mjete të gjenerimit të ngarkesës për të simuluar ngarkesat e përdoruesve ose ngarkesat e punës. Kjo është veçanërisht e rëndësishme për ekipet e testimit të prirur për të lëvizur drejt hiperautomatizimit .

5. Skriptet e testimit

Zhvilloni ose konfiguroni skriptet e provës ose skenarët që do të përdoren për të ekzekutuar testet e thithjes. Këto skripta duhet të simulojnë veprime tipike të përdoruesit, ndërveprime ose transaksione që aplikacioni pritet të trajtojë gjatë testit.

Procesi i testimit të thithjes

Ka mënyra paksa të ndryshme për të kryer një test thithjeje, që do të thotë se procesi do të ndryshojë midis testeve. Nëse jeni duke projektuar një test zhytjeje për aplikacionin ose programin tuaj, ndiqni këto hapa më poshtë për të filluar.

Hapi 1: Përcaktoni objektivat dhe qëllimin

Përcaktoni qartë objektivat dhe qëllimin e procesit të testimit të thithjes. Përcaktoni se cilat aspekte të sjelljes, performancës ose stabilitetit të aplikacionit synoni të vlerësoni gjatë testit. Identifikoni çdo fushë specifike shqetësimi ose rreziqe të mundshme që duhet të adresohen.

Hapi 2: Krijoni skenarë testimi

Zhvilloni një grup skenarësh testimi që përfaqësojnë modele tipike përdorimi ose skenarë të ngarkesës së punës për aplikacionin. Merrni parasysh faktorë të tillë si ndërveprimet e përdoruesve, vëllimet e transaksioneve, madhësitë e të dhënave dhe ngarkesat e njëkohshme të përdoruesve. Hartoni skenarët për të simuluar përdorimin e qëndrueshëm për një periudhë të gjatë.

Hapi 3: Vendosni mjedisin e testimit

Përgatitni mjedisin e testimit që të ngjajë shumë me mjedisin e prodhimit ose simuloni skenarin e synuar të përdorimit. Konfiguro harduerin, softuerin, cilësimet e rrjetit dhe çdo burim shtesë që kërkohet për testin e thithjes. Sigurohuni që mjedisi të jetë i qëndrueshëm dhe përfaqësues i kushteve të botës reale.

Hapi 4: Kryeni testet e thithjes

Ekzekutoni testin e thithjes duke ekzekutuar skenarët e testimit të paracaktuar për kohëzgjatjen e dëshiruar. Monitoroni dhe mblidhni matjet përkatëse të performancës si përdorimi i kujtesës, përdorimi i CPU-së, koha e përgjigjes, nivelet e gabimeve dhe konsumi i burimeve të sistemit. Monitoroni vazhdimisht sjelljen dhe performancën e aplikacionit gjatë gjithë testit.

Hapi 5: Analizoni rezultatet dhe raportoni

Praktikat më të mira për testimin e njomjes

Për të siguruar testim efektiv dhe kuptimplotë, është e rëndësishme të ndiqni praktikat më të mira që optimizojnë procesin e testimit dhe japin rezultate të sakta. Këto praktika më të mira përfshijnë aspekte të ndryshme, duke përfshirë planifikimin, ekzekutimin, monitorimin dhe analizën. Duke iu përmbajtur këtyre praktikave më të mira, organizatat mund të identifikojnë çështjet e mundshme, të optimizojnë performancën e sistemit dhe të ofrojnë produkte softuerike të fuqishme dhe të besueshme.

1. Përcaktoni objektiva të qarta

Përcaktoni qartë objektivat e procesit të testimit të thithjes. Identifikoni se cilat aspekte të sjelljes, performancës ose stabilitetit të aplikacionit synoni të vlerësoni dhe përmirësoni përmes testit. Kjo do të sigurojë një fokus të qartë dhe do të udhëheqë përpjekjet e testimit.

2. Përdorni skenarë provë realiste

Zhvilloni skenarë testimi realistë që imitojnë modelet aktuale të përdorimit dhe skenarët e ngarkesës së punës. Merrni parasysh faktorë të tillë si ndërveprimet e përdoruesve, vëllimet e transaksioneve, madhësitë e të dhënave dhe ngarkesat e njëkohshme të përdoruesve. Skenarët duhet të pasqyrojnë përdorimin e pritur për një periudhë të gjatë.

3. Përsëritni mjediset e testimit të botës reale

Vendosni një mjedis testimi që i ngjan shumë mjedisit të prodhimit ose simulon skenarin e synuar të përdorimit. Sigurohuni që hardueri, softueri, konfigurimet e rrjetit dhe elementët e tjerë përkatës të përputhen me mjedisin e prodhimit sa më afër që të jetë e mundur.

4. Maksimizoni kohëzgjatjen e testit

Kryeni teste thithjeje për një kohëzgjatje të zgjatur për të simuluar përdorimin e qëndrueshëm. Në varësi të aplikimit dhe kërkesave, kjo kohëzgjatje mund të variojë nga disa orë në disa ditë ose edhe më gjatë. Kohëzgjatjet më të gjata lejojnë identifikimin më të mirë të degradimit të performancës ose çështjeve të stabilitetit me kalimin e kohës.

5. Matni metrikat kryesore

Monitoroni dhe matni metrikat kryesore të performancës gjatë gjithë testit të thithjes, të tilla si përdorimi i kujtesës, përdorimi i CPU-së, koha e përgjigjes, nivelet e gabimeve dhe konsumi i burimeve të sistemit. Monitorimi i vazhdueshëm mundëson identifikimin e çdo pengese të performancës ose problematika që mund të lindë gjatë testit.

Llojet e rezultateve nga testet e thithjes

Rezultatet e marra nga testet e thithjes janë thelbësore për identifikimin e problemeve, optimizimin e performancës së sistemit dhe sigurimin e besueshmërisë së aplikacionit. Këto rezultate ofrojnë njohuri të vlefshme për sjelljen e sistemit nën stres të zgjatur.

1. Metrika e performancës

Metrikat e performancës të fituara nga testimi i thithjes përfshijnë masat e kohës së marrë që aplikacioni t’i përgjigjet kërkesave të përdoruesve, si dhe shkallët e gabimeve dhe xhiros. Metrikat e performancës i ndihmojnë testuesit të kuptojnë nëse një aplikacion ose sistem plotëson ose jo standardet e kërkuara nga palët e interesuara.

2. Regjistrat dhe mesazhet e gabimit

Testet e thithjes prodhojnë gjithashtu regjistra dhe mesazhe gabimi në rast se pjesë të sistemit dështojnë. Skedarët e regjistrave të krijuar gjatë testimit të sapunit do t’i ndihmojnë testuesit të identifikojnë mesazhet dhe paralajmërimet e gabimit dhe të konstatojnë pse aplikacioni dështoi.

3. Raportet

Pas testimit të thithjes, testuesit ose softueri i automatizimit do të prodhojnë raporte të detajuara që përmbajnë vëzhgime dhe shënime të bëra gjatë testit të thithjes, si dhe rekomandime për optimizimin e performancës dhe stabilitetit të aplikacionit në të ardhmen.

Shembuj të testeve të thithjes

Një nga mënyrat më të mira për të kuptuar se çfarë është testimi i performancës së thithjes dhe si funksionon është të lexoni shembuj të testeve të thithjes, duke përfshirë objektivin dhe hapat e testit.

1. Testi i thithjes së bazës së të dhënave

Objektivi: Të vlerësohet performanca dhe qëndrueshmëria e një sistemi bazë të dhënash nën përdorim të zgjatur.

Skenari i testimit:

Simuloni një ngarkesë pune realiste duke ekzekutuar vazhdimisht një përzierje të operacioneve të leximit dhe shkrimit në bazën e të dhënave.
Rritni gradualisht numrin e përdoruesve ose transaksioneve të njëkohshme me kalimin e kohës për të imituar përdorimin e qëndrueshëm.
Monitoroni metrikat kryesore të performancës si koha e përgjigjes, xhiroja dhe shkalla e gabimit.
Kryeni testin për 72 orë për të vlerësuar sjelljen e sistemit nën stres të zgjatur.

2. Testi i thithjes së aplikacionit në ueb

Objektivi: Të vlerësohet performanca dhe qëndrueshmëria e një aplikacioni ueb nën përdorim të vazhdueshëm.

Skenari i testimit:

Simuloni një ngarkesë realiste të përdoruesit duke gjeneruar vazhdimisht kërkesa HTTP në aplikacionin në internet.
Ndryshoni llojet e kërkesave (p.sh. GET, POST, PUT) dhe skenarët e testimit për të përfaqësuar ndërveprime të ndryshme të përdoruesve.
Rritni gradualisht numrin e përdoruesve të njëkohshëm ose tarifat e kërkesave me kalimin e kohës.
Monitoroni matjet kryesore të performancës, duke përfshirë kohën e përgjigjes, kohën e ngarkimit të faqes dhe shkallët e gabimeve.
Kryeni testin për 48 orë për të vlerësuar sjelljen e aplikacionit gjatë një periudhe të gjatë përdorimi.

Llojet e gabimeve dhe defekteve të zbuluara

përmes testimit të thithjes

Testimi i thithjes mund të ndihmojë zhvilluesit dhe testuesit të identifikojnë shumë lloje të ndryshme gabimesh dhe defektesh. Disa nga gabimet dhe defektet më të zakonshme të gjetura përmes testimit të performancës së thithjes janë të detajuara më poshtë.

1. Rrjedhje memorie

Testimi i thithjes mund të identifikojë rrjedhjet e kujtesës, të cilat ndodhin kur një program nuk arrin të lëshojë memorie që nuk është më e nevojshme, duke rezultuar në rritje të vazhdueshme të konsumit të memories me kalimin e kohës. Duke monitoruar përdorimin e kujtesës gjatë testit të thithjes, mund të zbulohet çdo rritje ose rrjedhje jonormale e kujtesës, duke ndihmuar në identifikimin dhe zgjidhjen e problemeve që lidhen me kujtesën.

2. Gabime në përdorimin e burimeve të bazës së të dhënave

Testimi i thithjes mund të zbulojë gabime që lidhen me përdorimin e burimeve të bazës së të dhënave. Kjo përfshin ekzekutimin joefikas të pyetjeve, trajtimin e gabuar të lidhjes, indeksimin e pamjaftueshëm ose konsumin e tepërt të burimeve nga baza e të dhënave. Duke e nënshtruar aplikacionin ndaj përdorimit të qëndrueshëm dhe monitorimit të matjeve të performancës së bazës së të dhënave, testimi i thithjes mund të ekspozojë çështje që lidhen me menaxhimin e burimeve të bazës së të dhënave dhe të drejtojë përpjekjet për optimizim.

3. Përkeqësimi i performancës

Testimi i thithjes është krijuar posaçërisht për të vlerësuar performancën e një aplikacioni nën përdorim të zgjatur. Ai mund të identifikojë çështjet e përkeqësimit të performancës, të tilla si degradimi gradual në kohën e përgjigjes, vonesa e rritur ose reduktimi i xhiros pasi sistemi i nënshtrohet një ngarkese të qëndrueshme. Duke monitoruar matjet e performancës gjatë testit, testimi i thithjes mund të identifikojë pengesat e performancës dhe të lejojë optimizimin e performancës.

4. Gabimet e lidhjes

Gjatë testimit të thithjes, mund të identifikohen gabime ose probleme në lidhje. Këto gabime mund të përfshijnë afate kohore, lidhje të dështuara ose probleme me lidhjen e rrjetit. Duke simuluar ndërveprimet e qëndrueshme të përdoruesve dhe duke monitoruar stabilitetin e lidhjeve të rrjetit, testimi i thithjes mund të zbulojë çështje që lidhen me komunikimin në rrjet dhe të ndihmojë në adresimin e gabimeve të lidhura me lidhjen.

5. Rrjedhja e burimeve

Testimi i thithjes mund të nxjerrë në pah skenarët ku aplikacioni shter burimet e sistemit si CPU, memoria ose hapësira në disk me kalimin e kohës. Duke monitoruar përdorimin e burimeve gjatë provës, testimi i thithjes mund të zbulojë situata ku kërkesat për burime të aplikacionit tejkalojnë kapacitetin e disponueshëm, duke çuar në degradim të performancës ose paqëndrueshmëri të sistemit.

Metrikat e zakonshme në testimin e njomjes

Metrikat i ndihmojnë testuesit të gjykojnë nëse një aplikacion arrin ose jo standardet objektive të pritura nga palët e interesuara, përdoruesit dhe zhvilluesit. Metrikat e zakonshme të performancës të monitoruara në testimin e performancës së thithjes janë të detajuara më poshtë.

1. Koha e përgjigjes

Mat kohën e nevojshme që aplikacioni t’i përgjigjet kërkesave ose veprimeve të përdoruesit. Monitorimi i kohës së përgjigjes ndihmon në vlerësimin e reagimit të sistemit dhe përvojës së përdoruesit nën përdorim të vazhdueshëm.

2. Perdorimi

Tregon numrin e transaksioneve ose kërkesave të përpunuara nga sistemi për njësi kohore. Monitorimi i xhiros ndihmon në vlerësimin e kapacitetit të aplikacionit për të përballuar ngarkesat e qëndrueshme të punës.

3. Normat e gabimit

Gjurmon shfaqjen e gabimeve ose dështimeve gjatë testit të thithjes. Normat e gabimeve të monitorimit ndihmojnë në identifikimin e problemeve të mundshme të stabilitetit ose besueshmërisë dhe vlerësimin e qëndrueshmërisë së aplikacionit gjatë përdorimit të zgjatur.

4. Shfrytëzimi i CPU-së

Mat përqindjen e burimeve të CPU të përdorura nga aplikacioni. Monitorimi i përdorimit të CPU-së ndihmon në identifikimin e pengesave të performancës ose joefikasitetit në ekzekutimin e kodit që mund të ndikojnë në performancën e aplikacionit nën ngarkesë të qëndrueshme.

5. Përdorimi i memories

Monitoron konsumin e memories së aplikacionit me kalimin e kohës. Gjurmimi i përdorimit të kujtesës ndihmon në identifikimin e rrjedhjeve të kujtesës, konsumit të tepërt të memories ose menaxhimit joefikas të kujtesës që mund të çojë në degradim ose paqëndrueshmëri të performancës.

6. Gjerësia e brezit të rrjetit

Mat përdorimin e gjerësisë së brezit të rrjetit nga aplikacioni. Monitorimi i gjerësisë së brezit të rrjetit ndihmon në identifikimin e çështjeve të mundshme që lidhen me komunikimin në rrjet, të tilla si mbingarkimi ose kapaciteti i pamjaftueshëm i rrjetit.

Thith rastet e provës

Në testimin e thithjes, si dhe në llojet e tjera të testimit të softuerit, rastet e testimit luajnë një rol vendimtar në vlerësimin sistematik të performancës, stabilitetit dhe qëndrueshmërisë së një aplikacioni nën përdorim të vazhdueshëm. Rastet e testimit përshkruajnë skenarë, veprime dhe rezultate të pritshme specifike për të vërtetuar sjelljen e aplikacionit për një periudhë të zgjatur. Shkrimi i rasteve efektive të testit të thithjes kërkon shqyrtim të kujdesshëm të faktorëve të ndryshëm dhe një kuptim të rezultateve të dëshiruara.

1. Cilat janë rastet e testimit në testimin e thithjes?

Rastet e provës në testimin e thithjes janë udhëzime të detajuara që përcaktojnë hapat që duhen ekzekutuar, të dhënat që do të përdoren dhe rezultatet e pritshme kur i nënshtrohet një aplikacioni përdorimit të zgjatur. Këto raste testimi janë krijuar për të vërtetuar aspekte specifike të performancës, stabilitetit, menaxhimit të burimeve ose parametrave të tjerë përkatës.

2. Si të shkruani rastet e testit të thithjes

Shkrimi i rasteve të testit të thithjes përfshin:

Identifikimi i objektivave të testit dhe përcaktimi i qartë i fushës së fazës së testimit
Përcaktimi i skenarëve të testimit bazuar në këto objektiva
Përcaktimi i të dhënave të provës që do t’ju duhet të përdorni gjatë testeve të thithjes
Specifikimi i hapave të provës për secilën fazë të testimit të njomjes
Shpërndarja e kohës së mjaftueshme për të kryer testimin e zgjatur të njomjes
Kryerja e testeve të thithjes dhe monitorimi i rezultateve
Dokumentimi i rezultateve të çdo testi të thithjes për t’i vlerësuar ato në mënyrë objektive
Analizimi i rezultateve të testit dhe krahasimi i rezultateve të pritura me rezultatet

3. Shembuj të rasteve të testimit të thithjes

Një rast testimi i krijuar për të simuluar përdorimin e vazhdueshëm të aplikacionit për një periudhë prej 48 orësh mund të përfshijë hapat e mëposhtëm:

Filloni aplikacionin.
Monitoroni dhe regjistroni përdorimin fillestar të memories.
Kryeni një sërë veprimesh brenda aplikacionit në mënyrë të përsëritur gjatë kohëzgjatjes së testit.
Matni dhe regjistroni periodikisht përdorimin e kujtesës në intervale të paracaktuara (p.sh., çdo orë).
Krahasoni përdorimin e kujtesës në çdo interval me përdorimin fillestar të memories.
Nëse përdorimi i kujtesës rritet vazhdimisht përtej një kufiri të pranueshëm, shënojeni atë si rrjedhje memorie.

Një rast testimi i krijuar për të vlerësuar stabilitetin e lidhjeve të bazës së të dhënave gjatë një testi zhytjeje mund të përfshijë hapat e mëposhtëm:

Nisni aplikacionin dhe krijoni lidhjen e bazës së të dhënave.
Kryeni një sërë operacionesh të bazës së të dhënave në mënyrë të përsëritur gjatë kohëzgjatjes së testit.
Monitoroni statusin e lidhjes dhe regjistroni çdo gabim ose dështim të hasur në lidhje.
Rilidhu automatikisht me bazën e të dhënave nëse ndodh një dështim i lidhjes.
Matni frekuencën dhe kohëzgjatjen e gabimeve ose ndërprerjeve të lidhjes.
Nëse gabimet e lidhjes tejkalojnë një prag të pranueshëm ose koha e rilidhjes është e tepruar, shënojeni atë si një problem stabiliteti.

5 mjetet, programet dhe programet më të mira të testimit të thithjes

Mjetet e testimit të thithjes janë aplikacione softuerike ose korniza të krijuara posaçërisht për të lehtësuar dhe automatizuar procesin e kryerjes së testeve të thithjes.

Këto mjete ofrojnë një sërë funksionalitetesh për të simuluar përdorimin e qëndrueshëm, për të monitoruar sjelljen e sistemit dhe për të analizuar matjet e performancës gjatë fazës së testimit. Ato ndihmojnë në thjeshtimin e procesit të testimit të thithjes duke automatizuar detyrat e përsëritura, duke mundësuar mbledhjen efikase të të dhënave dhe duke ofruar aftësi të avancuara raportimi dhe analize.

Le të shqyrtojmë disa nga mjetet më të mira të testimit të thithjes aktualisht të disponueshme për bizneset dhe ekipet e testimit të softuerit të të gjitha shkallëve.

1. ZAPTEST

ZAPTEST është një mjet testimi i softuerit që disponohet si në versionet e lira ashtu edhe në ato të ndërmarrjes. ZAPTEST mund të automatizojë shumë lloje të ndryshme të testimit të softuerit, duke përfshirë testimin e thithjes, testimin e stresit dhe testimin e performancës duke përdorur RPA dhe teknologji të tjera. ZAPTEST është i lehtë për t’u përdorur dhe gjithëpërfshirës, dhe paketa falas ZAPTEST është një hyrje e shkëlqyer për mjetet e testimit të thithjes.

2. Apache JMeter

Apache JMeter është një mjet i përdorur gjerësisht i testimit të performancës i zhvilluar në JAVA dhe një nga mjetet më të mira të testimit të thithjes atje. Si një softuer me burim të hapur dhe të pavarur nga platforma, ai lejon testimin gjithëpërfshirës të performancës. Për më tepër, JMeter mund të integrohet me Seleniumin, duke e bërë atë të përshtatshëm edhe për testimin e njësisë.

3. OpenSTA

OpenSTA, shkurt për Open System Testing Architecture, është një mjet me burim të hapur i krijuar për testimin e ngarkesës së rëndë të HTTP dhe HTTPS me skripta me aftësi për matjen e performancës. Zhvilluar në C++ nga CYRANO, ai mbështet në mënyrë specifike sistemet operative të Microsoft Windows.

4. Appvance

Appvance është një mjet automatizimi që mbulon testimin funksional, performancën dhe sigurinë, ndër fusha të tjera. Mundësuar nga AI, ai ofron një panel kompjuterik virtual të përdoruesit dhe analiza në kohë reale për njohuri gjithëpërfshirëse të testimit dhe është një nga mjetet më të dobishme të testimit të thithjes në treg sot.

5. LoadRunner

LoadRunner është një mjet i fuqishëm i testimit të performancës që shkëlqen në treg. Ai mbështet jo vetëm testimin e performancës, por edhe testimin e njësive dhe integrimit. LoadRunner ofron fleksibilitetin e përfshirjes së skripteve nga JMeter dhe Selenium përmes një biblioteke ndërfaqeje. Ndërsa nuk është falas, një version provë lejon një numër të kufizuar përdoruesish.

Thith listën kontrolluese të testimit, këshillat dhe truket

Nëse do të filloni testimin e thithjes, sigurohuni që të keni gjithçka që ju nevojitet përpara se të filloni testimin. Kjo do të thotë një ide e qartë e asaj që po testoni, rastet e detajuara të testimit, një mjedis testimi realist dhe mjetet e duhura të testimit të thithjes.

1. Krijoni një plan të detajuar të testit të thithjes

Planifikoni dhe planifikoni testin e thithjes për të siguruar kohën e duhur për një periudhë të zgjatur testimi. Përcaktoni objektivat specifike dhe kriteret e suksesit për testin e thithjes dhe përgatitni një mjedis testimi gjithëpërfshirës që i ngjan shumë mjedisit të prodhimit.

2. Përdorni mjetet e duhura

Sigurohuni që burimet harduerike dhe infrastrukturore të jenë në gjendje të përballojnë ngarkesën e parashikuar. Përdorni mjete testimi të automatizuara për të simuluar skenarë realistë të përdoruesve dhe për të gjeneruar ngarkesë dhe për të shkarkuar programe falas të testimit të thithjes për të thjeshtuar procesin.

3. Mblidhni të dhëna vazhdimisht

Monitoroni burimet e sistemit gjatë testit të thithjes për të identifikuar rrjedhjet e kujtesës, rrjedhjet e burimeve ose çështje të tjera që mund të ndikojnë në operacionet me kohëzgjatje të gjatë. Matni treguesit kryesorë të performancës (KPI) të tilla si koha e përgjigjes, xhiroja dhe përdorimi i burimeve, dhe zbatoni mekanizmat e regjistrimit dhe të gjurmimit të gabimeve për të kapur dhe analizuar çdo gabim ose përjashtim që ndodh gjatë testit.

4. Drejtoni proceset

Bashkëpunoni me zhvilluesit, administratorët e sistemit dhe palët e tjera të interesuara për të adresuar dhe zgjidhur çdo çështje të identifikuar dhe për të siguruar operacione të thjeshta në çdo kohë. Përsëriteni testin e thithjes në mënyrë periodike për të vërtetuar performancën dhe stabilitetin e sistemit pas zbatimit të rregullimeve ose përditësimeve.

7 gabime dhe gracka që duhen shmangur kur

zbatimin e testeve të thithjes

Ka shumë gracka dhe gabime që testuesit mund të bëjnë gjatë një testi të thithjes, që do të thotë se është e rëndësishme të jeni të vetëdijshëm për këto sfida për t’i shmangur ato vetë. Më poshtë është një listë me 7 nga gabimet më të zakonshme që testuesit bëjnë gjatë testimit të thithjes.

1. Planifikimi i pamjaftueshëm

Dështimi për të ndarë kohë të mjaftueshme ose mospasja e një orari të mirëpërcaktuar për testin e thithjes mund të rezultojë në testim të nxituar ose mbulim joadekuat.

2. Mjedisi i pasaktë i testimit

Krijimi i një mjedisi testimi që nuk pasqyron saktë mjedisin e prodhimit mund të çojë në rezultate joreale të testit dhe probleme të performancës së humbur.

3. Neglizhimi i harduerit

Mossigurimi që burimet e harduerit dhe të infrastrukturës mund të përballojnë ngarkesën e pritshme mund të çojë në pengesa të papritura të performancës dhe rezultate jo të besueshme të testit.

4. Mungesa e monitorimit të duhur

Dështimi për të monitoruar dhe matur treguesit kryesorë të performancës gjatë testit të thithjes mund të rezultojë në mungesë të njohurive për sjelljen e sistemit dhe në mundësi të humbura për të identifikuar degradimin e performancës.

5. Pamje nga rrjedhjet

Mos monitorimi aktiv për rrjedhjet e burimeve ose rrjedhjet e kujtesës gjatë testit të thithjes mund të shkaktojë probleme me funksionimin afatgjatë dhe të degradojë performancën e sistemit me kalimin e kohës.

6. Gjurmimi i pamjaftueshëm i gabimeve

Neglizhimi i zbatimit të mekanizmave të fuqishëm të gjurmimit dhe regjistrimit të gabimeve mund ta bëjë sfidues identifikimin dhe diagnostikimin e problemeve që ndodhin gjatë testit të thithjes.

7. Dështimi për të vepruar në rezultatet e testit të thithjes

Thjesht kryerja e testit të thithjes pa analizuar dhe vepruar sipas gjetjeve mund të minojë qëllimin e testit. Është thelbësore të rishikohen rezultatet, të identifikohen tendencat e performancës dhe të adresohen çdo çështje ose rekomandim për përmirësim.

konkluzioni

Testimi i thithjes luan një rol vendimtar në sigurimin e besueshmërisë, stabilitetit dhe performancës së aplikacioneve softuerike nën përdorim të zgjatur. I lejon organizatat të vlerësojnë sjelljen e aplikacionit për një periudhë të gjatë, të zbulojnë gabime ose gabime të fshehura dhe të optimizojnë performancën dhe stabilitetin.

Pavarësisht nëse kryhet manualisht ose i automatizuar me ndihmën e mjeteve të specializuara të testimit të thithjes, testimi i thithjes është një pjesë thelbësore e procesit të testimit, duke ofruar njohuri të vlefshme për qëndrueshmërinë dhe elasticitetin e një aplikacioni.

Download post as PDF